Leyla’ya henüz şekerli bir şey vermedik. Hiç. Ve daha uzunca bir süre de vermeyi düşünmüyoruz. (En azından gittiği yere kadar:))
Ama insanın ilk yaş doğumgünü de yalnızca 1 kez olur, değil mi?
O kadar mum üfleyip de herkes önünde pastaları götürürken Leyla’ya (ki artık herşeyi istiyor) hiçbirşey vermemek zalimlik olacaktı.
Belki de ben abartıyorum.
Neyse ki bir arkadaşım da benzer bir mantıkla kendi kızına bir doğum günü pastası yapmıştı. Hemen kendisine mevzuyu açtım, bu vesileyle Leyla’ya da doğumgününde yedirebileceğim bir pasta yaptım.
Tarif:
- 1 büyük patatesi, 1 havucu, bir miktar da bezelyeyi buharda pişirdim.
- Bezelyelerin bir kısmını ayırdım, gerisini patates ve havuçla birlikte ezerek püre haline getirdim.
- Pürenin üzerine besleyici olması için bir miktar kaşar rendeledim.
- Karışımın çoğunu yuvarlak bir kap yardımıyla pastanın tabanı olacak şekilde servis tabağına yerleştirdim.
- Ayırdığım bezelyeleri de pastayı renklendirmek için tabanın etrafına dizdim.
- İkinci katı da -Leyla’nın baykuş aşkından mütevellit aldığım – baykuş şekilli muffin kabıyla hazırladım. Tabanın üstüne yerleştirdim.
Oldu mu size baykuş şekilli bol sebzeli mini mini rengarenk bir pasta?!
Sonucu soracaksınız. Olaylar şöyle gelişti. Pasta servisini yaptığımız saatte Leyla akşam yemeğini çoktaaan yemiş olduğu ve karnı tok olduğu için pastayı bir iki tattıktan sonra pek de yemek ihtiyacı hissetmedi. (Gerçek pasta olsaydı hissedebilirdi bence ama denemediğimiz için bilemiyoruz tabii.) Yine de eliyle iyice mıncırdı, parçaladı ve iyice eğlendi.
Siz bebeğinizin ilk doğumgünü pastası mevzusunda neler düşünüyorsunuz? Yedirdiniz mi, yedirmediniz mi? Yaratıcı başka fikirleriniz var mı?
Yorumlarınızı bekliyorum.
Sevgiler,
D.
[…] Yazının devamı için tıklayınız… […]